بـاز قـدسی نـفـسان زمـزمه پرداز شـدند           به سـوی ســامـره آمـاده پـرواز شـدنـد

چهـره هـا با گـل لبـخـند هـمه بـاز شدند           بــلـبـلان چــمـن حُـسن در آواز شـدنـد

نور شادی به زمین و به فلک موج زند

از فلک تا به زمین فوج ملک موج زند

باز هم شاهد غـیـبی به شهود آمده است           پیک شادی به سلام و به درود آمده است

چه وجودی است که اکنون به وجود آمده است           این خبر چیست که جبریل فرود آمده است

محشری گشت بـپا گر که قـیامت کردند

همـه در هاله ای از نـور اقـامت کـردند

نـوری از بـیت ولایت شده پـیـدا امـشب           که از او گشته جهان غرق تجلا امشب

همه عـالم شده چـون وادی سـینا امشب           مات از این نور بود دیده موسی امشب

عشق پـرسید چراهمهمه بر پا شده است

عسکری گفت که مهدی است هویدا شده است

بر همه خلق جهان خیر کثیر آمده است           ســورۀ نـور خـداوند قــدیـر آمـده است

به محـمد به عـلی باز نـظیـر آمده است           هـاشمـیون همه را مـاه منیـر آمده است

او بـود جـنـت ما، کـعـبـۀ ما، مقـصد ما

خــال رخسـارۀ او شـد حجــرالاسود ما

هـستی از یُـمن قـدومش ز غـم آزاد بُوَد           خـرم از جــلـوۀ او گـلـشن ایـجـاد بُـوَد

این هـمان وعـده موعود و خـدا داد بُوَد           هر که شد منـتـظـر مــقـدم او شـاد بُوَد

آری ای اهـل ولا مــوسـم  دیــدار شـده

آیــت نــصــر مــن الله پــدیــــدار شــده

غـرق آیات مـبـین است رخ رخـشـانش           شب نشـینان سـمـاوات هــمه حـیـرانش

عرشیان مات ز قدر و شرف و ایمانش           کرده در عـرش خـداوند چنان مهمانش

در سماوات کنون فصل گل وهم عهدیست

میزبان خالق و مهـمان عزیزش مهدیست

خـیـز کز مـقـدم مولا هـمگی بنده شویم           هـمچو گـلها ز نسیم سحری زنده شویم

پـیـرو مـکـتب آن دولـت پـایـنـده شـویم           نکـنـد روز وصالش همه شرمنده شویم

دل او را هـمـه با پــیـرویش گرم کـنـیم

همه در محضر او اوئیم از او شرم کنیم

همه گویند «وفائی» گـل توحیـد کجاست           مروه پرسید کجا کعبه بپرسید کجاست

آن دل انگـیـزترین مـایه امـید کـجـاست           آفـتاب دل زهـرا گـل خورشید کجاست

کاش ما را ز وفا ره به حضورش بدهند

عـیدی ما همه را حکـم ظهورش بدهند